NK Procup 600 – Oschersleben 26/27-08-2017

Op vrijdagochtend richting Oschersleben gereden, waar in de namiddag om 17:40u de eerste vrije training op het programma stond. Deze eerste training gebruikt om te kijken of mijn blessures een beetje beter waren en de motor weer in topconditie. Qua blessures had ik nog wel iets last om mijn knie te bewegen, maar het ging al veel beter dan de week ervoor. De motor was helemaal perfect…geen schakelproblemen meer en alles leek als nieuw.

Zaterdag 2 kwalificaties gereden, waarbij de 2e kwalificatie werd onderbroken door een rode vlag. Met nog 5 minuten te gaan, leek het erop alsof de kwalificatie erop zat. De wedstrijdleiding besloot echter anders en iedereen kon nog een keer de baan op. Ik vond het echter geen doen om nog voor 2-3 rondjes met afgekoelde banden de baan op te gaan, dus besloot binnen te blijven. Helaas gingen anderen nog wel wat harder, dus ik eindigde op een 6e startpositie. Niet helemaal waar ik op gehoopt had, maar in de race kan het snel heel anders gaan. Die middag volgde de eerste race en vanaf de start zat ik er redelijk goed bij. In de beginfase haalde ik een aantal mensen in en uiteindelijk streed ik om de 2e t/m de 4e plek in een hele close groep, samen met een rijder uit de snellere supercup. De mannen voor mij hadden snellere machines en hadden de laatste race op dit circuit wel wat bijgeleerd. Ik kon geen vuist maken zonder extra risico’s te nemen, dus ik besloot af te wachten of iemand een foutje zou maken. Helaas was dat niet het geval en eindigde ik op een 4e plek. Niet ontevreden, maar natuurlijk wil je als je zo vooraan meestrijd op het podium komen, iets wat mijn teammaat Greg Barnes wel lukte, hij eindige als winnaar in onze klasse met 5 seconden voorsprong op nummer 2, great job!

De zondag begon met een warmup van 10 minuten om even alles te checken en ritme op te doen. Later in de ochtend volgde race 2 van het weekend. Bij de start maakte iemand voor mij een geweldige valse start en daarna ging het rode licht uit. Weer zat ik goed van voren en kon al snel meerdere mensen voorbij. Helaas werd de race onderbroken door een rode vlag en volgde een herstart. Ook bij die start was ik goed weg (dat starten begin ik nu eindelijk te leren) maar kwam waat in het gedrang. De eerste paar rondjes was ik dan ook aardig druk met wat mensen inhalen om weer in het vertrouwde groepje van race 1 terecht te komen. Ditmaal streed ik in die groep om plaats 2 t/m 5,maar voordat ik er echt goed voor kon gaan zitten, werd de race alweer afgebroken door een rode vlag, doordat er een motor op de baan lag in de 2e bocht. Helaas betekende dit ook gelijk einde wedstrijd en eindigde ik op positie 5. Er had meer ingezeten misschien, maar ja, that’s racing. Aangekomen in de pitbox bleek mijn teammaat Greg Barnes wederom de race te hebben gewonnen…what a guy..respect!.

Hieronder de onboard beelden vanaf mijn motor van race 1:

En de beelden van race 2: